Ceramika hagiyaki – styl ceramiczny onihagi i kairagi

ONI HAGI to styl ceramiczny charakterystyczny dla ceramiki hagiyaki – wytwarzanej w miejscowości Hagi. ONI to japońskie słowo oznaczające demona, olbrzymiego stwora z rogami na głowie, budzącego strach i przerażenie. Demony ONI są obecne w japońskiej kulturze ludowej od setek lat, bywają bohaterami bajek i legend, pojawiają się w literaturze i sztuce. Tradycyjnie były uważane za koszmarne, niosące zgubę złe duchy, jednak stopniowo znaczenie demonów ONI ewoluowało i obecnie uważa się, że ich potworna siła jest nie tyle destrukcyjna, co może być obroną przed złem i nieszczęściem. W czasie tradycyjnych festiwali matsuri, uczestnicy przebierają się za demony ONI aby odpędzić złe moce, w architekturze znane są dachówki zwane onigawara – umieszczane na kalenicy domu dla ochrony przed niebezpieczeństwem.
Onihagi to naczynia o surowym, ascetycznym charakterze. Ciemna, często chropowata glina pokryta jest nieregularną warstwą grubego szkliwa popiołowego w mlecznobiałym kolorze. Szkliwo ma liczne otwory i szczeliny, przypomina nierówno nałożony lukier, z zaciekami i niedoskonałościami. Ciemna glina widoczna spod białej glazury jest jak dwoistość świata i ludzkiej natury – dobro i zło, białe i czarne, gładkie i chropowate, łagodne i nieokrzesane. Twórcą pojęcia „onihagi” jest Miwa Kyusetsu XI (1910 – 2012) – znany i ceniony artysta ceramik z Hagi. Posiadał on tytuł „Żyjącego Skarbu Narodowego”, przyznawanego najwybitniejszym artystom Japonii.
KAIRAGI to inne określenie naczyń pokrytych grubą, nierównomierną warstwą białego szkliwa. Taka powierzchnia przypomina bowiem skórę rekina zwaną w języku japońskim właśnie kairagi.